Paradoxale maand

Jeeeeuuuoohhh shit december komt eraan.
In eerste instantie word ik altijd extatisch van vreugde bij de eerste geluiden van kerstliedjes. Maar een paar nanoseconden later sijpelt het door als een alarmbel die aangeeft dat je nog maar een paar weken hebt om te bloeden, zweten en tranen te laten voor de tentamens.

Zo verloopt het elke keer, de afgelopen vijf jaar. En dit jaar is niet anders. Ik word blij van alle kerst- en nieuwjaarsdinertjes, het weerzien van familie en vrienden en de knusheid van lichtjes, lekker eten en versierde bomen. Maar ook weer mistroostig van de lange dagen in de bieb, het vele plannen van alle afspraken en dit jaar ook de deadline van mijn scriptie die een lange schaduw werpt over mijn feestvreugde.

Maar aan alles komt een einde, vanaf 21 december ben ik klaar om te proosten!